بـہ (مارڪًـ) لباست نناز..

        بـہ (مارڪًـ) نی๛ ڪًـه…

        بـہ ذات آـכمه…

        وگرنـہ (گاو) لباسش ۱۰۰℅ چرم פֿـالصه…!!

        פֿـاص بوכטּ بـہ انسانیته!

      از محـبت خــارهــا…
      ↓
      ↓
      ↓
      ↓ ↓ ↓ ↓ ↓ ↓ ↓ ↓ ↓
      شــــــــــــــــاخ میشوند !!!!!!
      اون قدیم بود گل میشدن….آدما
      عوض شدن….!!!!
      مــــُــتــــِـِــــاَســـِـِــــفـــــانـــــه !!!

            بـے رحمانه ترین خیــــــــــــانت این است که وارد زنـــــــــدگے کسے شوے !

           وابســــــــــــته اش کنے !

           و بعد از مدتے آنقــــــــــــــــــــــدر زندگیش را خــــــــــــــــــــالے کنے

           که یک عمـــــــــــــــــــر با خاطراتت بمیرد ...!!

           هیچ چیز بدتر از قتــــــــــــــــــــــــل احســــــــــــــــــــــــــــاس نیست ...

        خــــدایـــــا ؛ 

        هــیـــــچ تنهـــــــایــــۓ رو اونقـــــدر تنهـــــــا نڪًـــטּ

        ڪًـــهـ بــهـ هــــــر بـــۓ لیــاقتــــۓ بگــــهـ :

        عشقــــــم

دلم سوخت واسـہ احساسۓ ڪًــہ پاۓ تو هدر ڪًـردم     
دلم سوخت ڪًــہ تو بودۓ و اما با تنهایۓ سر ڪًـردم     
دلم سوخت واسـہ قلبۓ ڪًــہ عاشقونـہ دست تو دادم     
واسـہ عمرۓ ڪًــہ سوزوندیم ولۓ باز نر؋ـتۓ از یادم    
دلم سوخت    
دلم سوخت    
اۓ دل دیگـہ تنها باش و بسوز    
دیگـہ چشمو بـہ در ندوز    
آخـہ اون دیگـہ پیشت نمۓ یاد    
ر؋ـتش دیگـہ ؋ـڪًـر چشاش نباش    
دنبال خندہ هاش نباش    
اون دلش دیگـہ تورو نمۓ خواد   
توۓ خواب و خیالم هنو دستاتو مۓ گیرم    
میدونم ڪًــہ نمۓ یاۓ ، ولۓ من برات مۓ میرم   
همـہ احساس و قلبم ، تو دستاۓ تو گیرہ  
میخوام رهاشم از تو ، عشقت از دلم نمیرہ 
عشقت از دلم نمیرہ   
دلم سوخت واسـہ قلبۓ ڪًــہ عاشقونـہ دست تو دادم   
واسـہ عمرۓ ڪًــہ سوزوندیم ، ولۓ نر؋ـتۓ از یادم   
دلم سوخت   
دلم سوخت   
دلم سوخت  

           رﺍﺑـﻄــﻪ ﺍﯾﺠــــــﺎﺩ ﮐـُﻦ ،

           ﻭﻟــﯽ ﻭﺍﺭﺩِ ﺭﺍﺑﻄــــــﻪ ﯼ ﮐﺴــــــﯽ ﻧﺸــﻮ ..

          ” ﺣﯿــــــﻮﺍﻧﺎﺕ ﻫـﻢ ،ﺑــﻪ ﺟـُﻔـﺖ ﻫــﺎﯼ ﯾﮑــﺪﯾﮕــﺮ ﮐــــﺎﺭﯼ ﻧــﺪﺍﺭﻧــﺪ ”

           مقصر פֿـود ماییم

           عشق را بهـ ڪًـسانۓ ارزانۓ میڪًـنیم ڪًـهـ

           از زندگۓ ، جز آب و علـ؋ روزانهــ، نهـ میـ؋ـهــمند , نهـ میـפֿـواهــند!

           ابراهــیم نیستم

           اما غرورم را قربانۓ ڪًـسۓ ڪًـردم ڪًـهـ

           ارزشش ڪًـمتر از گوسـ؋ـند بود …

“عشق”…

باز هــم “عشق”…

بیا”شینش” مال تو…

مטּ تمام اـפـساسم را”عق” میزنم…

          ﻭﻗﺘﯽ ﺩﯾﺪﯼ ﯾﮑﯽ ﻣﺜﻞ ﻧﻮﮎ ﭘﺮﮔﺎﺭ ﻫﻤﻪ ﺟﻮﺭﻩ ﭘﺎﺕ ﺛﺎﺑﺖ ﻭﺍﯾﺴﺎﺩﻩ

           ﻫﺮﻃﻮﺭ ﺑﭽﺮﺧﯽ ، بڪًـشۓ ، ﺗﮑﻮﻥ ﻧﻤﯿﺨﻮﺭﻩ

           ﺗﻮﺍﻡ ﺩﻭﺭﺵ ﺑﮕﺮﺩ ؛ ﺩﻭﺭﺵ ﻧﺰﻥ …